Evin kapısı çalınınca yaşlı kadın güçsüz bacaklarıyla kapıya doğru ilerledi. Gelenler oğlunun asker arkadaşlarıydı.
İkisi de elini öptükten sonra, daha uzun olan:
- Fazla vaktimiz yok anne, dedi. Yarım saatliğine izin alıp hayır duasını alalım istedik.
Kadın büyük bir heyecanla:
- Bu imkansız!.. dedi. Bir şey yemeden gitmene izin vereyim mi?
Yaşlı kadın, kocasının ve oğlunun hayatta olduğu günlerden kalma bir alışkanlıkla bir anda bu sözleri söyledi ama işin sonunu düşünmedi.
Başka bir asker saatine baktıktan sonra:
- Annem, diye cevap verdi. Doyduk ama iki yumurta kırarsan yeriz.
Temelde genç adam, kadını rahatsız etmemek için söylemiş ve bahçede tavukları gördüğü için konuyu en basit haliyle aktarmak istemiştir. Son günlerde sadece iki yumurta yaptıklarını ve evde başka bir şey olmadığını nereden bilecekti?Yaşlı kadın mutfağa doğru yönelirken, orduda askerlik yaparken şehit olan çocuğunu düşünüyordu. şimdi yan odada oturan genç adamlar. Arkadaşları gibi ev yapımı yumurtaları ne kadar severdi?
Kadın, titreyen elleriyle yumurtaları kırmaya çalışırken, bir yandan üzülüyor, bir yandan da yoksulluğunu misafirlerine hissettirmemenin yollarını arıyordu.
Peki ya çocuklar iki yumurta deyip de kaselerinde sadece bir yumurta görseler ne olacaktı Yaşlı kadının aklına başka bir şey gelmiyordu. Ve çaresizliğin verdiği güvenle yumurtaları alıp kırdığında nurlu yüzü sevinç gözyaşlarıyla ıslanmıştı.İki yumurta da çifter çifter sarılı olarak çıktı.
Kaynak. kaizen.az
