Peygamber (sav)'in Medine mescidinde namaz kıldığı ve yalnız kaldığı rivayet edilir. Arap bir kadın oradan geçerken Hz.
Kadının gönlüne Peygamberimiz (sav)'e itaat etmek, onun mutlu olması ve kaderinin hayırlı olması için dua etmek gelir. Bu işi o yapıyor ve Hz. (as)'ın bundan haberi yok. Bu ayet, namazda şöyle nazil olur: "Ve onların hepsinin vaat edilen yeri, kesinlikle cehennemdir."
Yedi kapısı vardır ve bunların bir kısmı her kapıya bölünmüştür. (Veya: Onun yedi sınıfı vardır ve her sınıf için, cezaların çeşidine göre onlardan bir grup taksim edilir). ("Hicr" 43-44).
Bu kadın o ayeti duyar duymaz bayıldı ve deliye döndü. Peygamber (s.a.v.) onun sesini duyar duymaz namazı terk etti. Bilala su getirmesini emreder.
Kadının yüzüne dökerler ve kadın uyanır. O sırada Peygamber (sav) kadına: "Ey kadın, sana ne oldu?"
Kadın: "Ey Allah'ın Resulü! Seni tek başına namaz kılarken gördüm. Kalbim sana uymak ve iki rekat namaz kılmak istedi. Ey Allah'ın Resulü! Allah'ın kitabından mı okudun yoksa kendinden mi?"
Hazreti (asm): "Allah'ın kitabındandır."
Diyor ki: "Ey Allah'ın Resulü! Bedenimin her zerresi azap edilmek üzere cehennemin kapılarına mı teslim edilecek?"
Hz.
Kadın, "Ben derviş bir kadınım ve hiçbir malım yok" der. Yedi kölem vardı ve hepsini cehennemin her kapısına göre azad ettim.
Cebrail (a.s.) gelir ve "Arap kadınına Allah'ın ona cehennem kapılarını haram kıldığını ve cennet kapılarını ona açtığını müjdele" der.
Seyyid ibn Tavus, Peygamberimiz (sav)'e bu iki şafar ayeti nazil olduğunda, Hz. Ashabı da ağlıyordu ve kimse Cebrail (as)'ın ne getirdiğini bilmiyordu. Herkes sustu ve Hz. Zehra (as)'a sormaya gittiler.
Salman Hanım ile bir araya gelir. Fatıma (as) babasına sorar: "Baba! Ne oldu da böyle ağlıyorsun?
Peygamber (s.a.v.): "Fatıma (as), bu âyet-i kerimeyi Cebrail (as) getirdi diye nasıl ağlamayayım?"
Hazreti Fatıma (as) şöyle buyurur: "Ey Allah'ın Resulü! Cehennemin kapılarından birinin yüzünü bildir."
Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır: "Ey Fatıma (as)! Cehennem kapılarının en küçüğü, içinde 70 bin ateşten dağ bulunan kapıdır. Her dağda 70 bin ateş vadisi vardır.
Her vadide 70.000 ateş akıntısı vardır. Her vadide 70.000 ateşten şehir var. Her şehrin ateşten yapılmış 70 bin sarayı var. Her sarayda 70 bin ateşten saray vardır.
Her sarayda 70 bin ateşten ev var. Her evde ateşten yapılmış 70 bin tabut var. Her tabutta türlü türlü ıstırap vardır ki, hiçbiri birbirine benzemesin."
Hz. Fatıma (as) yere düştü ve: "Ateşe düşene yazıklar olsun!" dedi.
Selman, "Keşke koyun olsaydım da etimi yesinler" dedi.
Ebuzar, "Keşke annem beni doğurmasaydı da ateşten söz edildiğini duymasaydım" dedi.
Ammar, "Keşke bir kuş olsaydım, hesabım ve ızdırabım olmazdı" dedi.
Hz.Ali (a.s.) ağlayarak elini başına koydu ve "Yolun uzunluğuna ve kıyamet yolculuğu için yiyeceğin azlığına yazıklar olsun!" dedi. Cezalandırıcılar (kimseler) hastaları ziyaret etmezler, yaralıları tedavi etmezler, esirleri salmazlar. Ateşten yerler ve içerler. Ateş katmanları arasında baş aşağı dururlar. Şeytanlara yakın olacaklar."
