Eski Teknolojiler.
Bugün toz alırken video kasetleri gözüme çarptı. Üst üste istiflenmiş bir yığın kaset, bant vb. Bu noktada VCR'a, DVD'ye, teyplere ve disklere baktım ve ehh.. onların da zamanları olduğunu düşündüm. Sanki onlar da yaşlanmış gibi. Hala eski videoyu hatırlıyorum. Evimize geldiğinde çok mutlu olmuştum... Onu hala hatırlıyorum, öndeydi ve önünde sol tarafta trafik işaretleri vardı. Şarjörün kaset yuvasındaki "düğmesine" basmayı da çok seviyordum, çünkü bastığımda kaset yuvası kapağı açılıp kasetin takılmasına izin veriyordu.
Ehh.. o zamandan beri çok şey değişti.. Daha kullanışlı teypler çıktı ve şimdi DVD, o bile gecikti. O kasetleri de bir anlığına çocukluğumuza dönmek için izliyoruz - "nostaljik duygular" - ama çok ilginç olduğu ortaya çıkıyor.
Video mag., kasetler, diğer teknik uyarılar, şeyler... genel olarak geriye dönüp baktığınızda her şeyin adım adım nasıl değiştiğini hatırlamak ilginç.. Bir zamanlar bir zamanlar bu şeyi alırken hissettiğin duyguyu hatırlıyorsun ve şimdiyle kıyasladığında o şeylerin artık gereksiz olduğunu görüyorsun...ehh.. ben ne bileyim.
TV'ler.. Henüz kumandası olmayan eski bir televizyonumuz vardı))) Kanal değiştirmek için ayağa kalkıp o kısmı çevirmemiz gerekiyordu yoksa başka bir televizyonumuz vardı ve sonra Kanallar bir düğme ile değiştirildi. Evimize ilk kez "uzaktan kumanda" getirildiğinde hem benim için hem de kardeşim için çok mucizevi bir şey oldu. Odaklanmak gibi, sihirdir. Kumandanın başına oturuyorsunuz ve istediğiniz kanala geçiyorsunuz. İnanılmazdı.. Televizyonun üzerine kurulu antenler.. Artık yoklar; Şimdi Bakü'ye yukarıdan bakarsanız "Mantar şehri" diyebilirsiniz. Çanak antenlerin oluşturduğu görüntü beni binalara "mantar" demeye zorluyor. Şimdi plazma TV'ler popüler. Dürüst olmak gerekirse, bu plazmaları hiç sevmiyorum. İnsanları küçük ve geniş gösterirler.
Ses kayıt cihazlarımızdan, ses kasetlerimizden bahsetmiyorum bile.. Alpha kayıt cihazımız hala duruyor, onu çöpe atacak mıyız??? Aynı zamanda onun (bantları) yuvarlak kasetleri. O kasetlere kaydedilen çocukluk seslerimiz..İnternette o kayıt cihazının resmini bulamadım ama şöyle bir şey:
Ehhh... Bir an konuyu dağıtırım.. Ama eski şeyleri atmak bazen hoş değil. Sanırım nostaljik ve çocuksu anlarımızı, heyecanlarımızı, anılarımızı ayaklar altına alıp çöpe atıyoruz. Ehhh... Şimdi ne oldu?!!! Şimdi "flashka" çağı ve o da geriliyor...Artık her şey var ama heyecan yok, tek bir ilgi olduğunu düşünmüyorum..Mevcut ilgi alanları tamamen farklı ve bu bir şekilde doğal. Şimdi dinleyeceğim ve o eski ses kayıt cihazını ve babamın eski akordeonunu çıkaracağım))))
Kaynak. Kaizen.az