Evlilikte aşkın yeri neresidir? Önce aşık olup sonra evlenmek mi gerekiyor yoksa tam tersi mi?
Aşk, bir insanda doğuştan olan güçlü aşk demektir. Bu duyguyu kimse inkar edemez.
Dinimize göre müminin evlenmeden önce saf sevgisi varsa bu amelin önünde bir engel yoktur. Eğer bu aşk şehvete ve kötü niyete dayalı ise, insanın gözünü, kulağını kör eder.
Dinimiz böyle bir sevgiyi tasvip etmez. Çünkü seçim yaparken kişiye mantıklı bir yol göstermez, aksine yanlış seçimler yapmasına sebep olur.
İnsan böyle aşık olunca akıl gözü kör olur. İnsan nefsini, nefsini tatmin etmekten başka bir şey düşünmez.
Bu nedenle kişi evlenmeden önce böyle bir kişiye aşık olmaktan kaçınmalıdır.
Böyle bir aşk, insanı evlendikten sonra kendine getirir ve kişi doğru seçimi yapmadığını anlar. Yani böyle bir aşk kalıcı değil, geçicidir.
Ancak Allah Teala mantıklı bir seçim yapmaktan hoşlanır ve şöyle buyurur: "Size kendi cinsinizden (meleklerden, cinlerden ve diğer yaratıklardan olmayan) eşler yaratması ki onlarla barışasınız ve dostluk bağı kurasınız. aranızda (karı koca veya insanlar arasında), iç muhabbeti yaratması da bunun alametlerindendir. Şüphesiz bunda (Allah'ın tevhidini, kudretini ve hikmetini) düşünen bir topluluk için ibretler vardır." ("Rum" 21).
Bu nedenle insan aklıyla evlenmeli ve aşk içinde yaşamalı. Yani evliliğin temeli atılıncaya kadar kalbini kilitlemeli ve kimseye açmamalıdır.
Kaynak. 1) values.org 2) ahlibeyt.ge
