Bazı dahilerin veya zeki insanların hayatlarına bakarsak, çoğunun mutlu yaşamadığını görebiliriz. Bu konudaki ortak görüşler temelde iki düşünceye dayanmaktadır. Zeki bir insan veya doğru yerde en doğru kararı veren kişiler (rasyonel insan) toplum için daha faydalıdır.?
Birinci Dünya Savaşı'nda, cephede yüksek mevkilerde hizmet verecek kişileri seçmek için bir IQ testi (mantıksal bilgiyi ölçen bir test) kullanıldı. Söz konusu test daha sonra 1926 yılında psikolog Lewis Terman tarafından kullanılmıştır. Ancak Terman bu testi çocuklara uygulamış ve daha sonra onların gelecekteki hayatlarının akışını takip etmeye başlamıştır. IQ testi sonuçlarında 140'tan fazla sonuç gösterenler ileriki hayatlarında da takip edilmeye devam edildi. 1500 çocuktan 80'i bile 170'in üzerinde sonuç aldı. Ancak, bazıları daha sonraki yaşamlarında yüksek maaşlar ve iyi pozisyonlar alsa da, bu hepsi için geçerli değildi. Yani psikolog Terman'ın beklentileri tam olarak karşılanmadı. Bu çocuklar arasında boşanmışlar, intihar edenler ve alkolikler de vardı.
Sonuç, yüksek zekaya sahip olmanın uzun vadede beklendiği kadar faydalı olmadığını ortaya koydu.
Bu teste ilişkin bulgulardan biri de sorumluluk yüküdür. Başka bir deyişle, bu son derece zeki insanlar, başkalarının onlardan daha fazlasını beklediğini bildikleri için her zaman daha fazlasını başarmayı düşünürler. Sonuç olarak bu düşünce onları rahatsız ettiği gibi depresyona da sokar. Yani bu insanlar kendi hedeflerini ve başkalarının kendilerinden beklediklerini hayatları boyunca bir yük olarak taşırlar. Bunun en güzel örneği Oxford Üniversitesi'ne 12 yaşında giren dahi Sufiah Yusof'tur. Çoğu dahinin hayatındaki benzer bir sahne gibi, okulunu bıraktı ve garson olarak çalışmaya başladı.
Kanada Üniversitesi tarafından yürütülen bir araştırma, yüksek IQ puanına sahip bir kişi ile gün boyunca endişeli olmak arasında güçlü bir ilişki buldu. Yani bu insanlar bütün gün sıradan gündelik sorunları bile düşünür ve bunları kendilerine sorun haline getirirler.
İkinci tip insan (rasyonel insan) sonucu, IQ açısından başarılı bir kişinin, rasyonel (doğru yerde doğru kararı veren) bir insandan daha az işe yaradığını ortaya çıkardı. Toronto Üniversitesi tarafından yürütülen bu çalışma, daha doğru ve tarafsız kararlar almak için bir IQ testine ihtiyaç olmadığını savunuyor. Hatta araştırmalar, yüksek IQ puanına sahip kişilerin, başkalarının hataları konusunda daha bağışlayıcı olma eğiliminde olduklarını ve kendi hatalarının üstesinden daha kolay geldiklerini bulmuştur. Üniversite araştırması, IQ testlerinde iyi puan alan kişilerin irrasyonel kararlar vermesinin oldukça beklendiğini göstermiştir.
Son olarak, yüksek IQ testi sonuçlarına sahip kişilerin karar verme açısından rasyonel olanlardan daha yararsız olmaları, çoğu durumda diğer insanlara karşı daha önyargılı davranmalarıyla açıklanmalıdır. Bu bakımdan şirketlerin IQ testi ile birlikte rasyonel kararlar verebilen insan tipine öncelik vermesinde fayda var. Bu arada Google, çalışanlarını rasyonaliteye göre seçmeyi tercih ediyor.
kaynak: bbc
kaynağımız. bilgibazarı.com
