Hz. Yunus'un (as) hatası neydi?
Hz. Yunus (as), Allah'ın peygamberlerinden biridir ve ismi Kuran'da dört yerde geçmektedir. Süleyman (a.s)'dan sonra gelen peygamberlerdendir.
Bazılarına göre Hz. İbrahim (as)'ın torunu idi.
Uzun yıllar ümmetini ıslah etmeye ve onları Allah'a davet etmeye çalıştı. Ancak, ne kadar uğraşırsa uğraşsın, büyük sonuçlar elde edemedi. Ona sadece iki kişi inanır. Birinin adı Malikha, diğerinin adı Rubil'di. Biri keşiş, diğeri alimdi.
Hz. Yunus (a.s.) ümmetini davet etmekten yorulunca aralarına girer ve yanlarından ayrılır. Tanrı'nın onun davranışını yanlış olarak görmeyeceğini düşünür. Bu amel ile tarqi-ovla (iki amelden daha hayırlısını seçmeyerek) işlemiş olur. Elbette bu bir günah değildi ama gitmek daha iyiydi.
Cemaatinden ayrıldıktan sonra deniz kenarına gelir ve orada beklemeye başlar. Bu sırada bir yolcu gemisi gelir. Gemi insanlarla doluydu ve yer yoktu. Yunus (as) gemiye binmek istedi ve sonunda ona yer verdiler. Gemiye biner ve gemi hareket eder.
Aniden büyük bir balık belirdi ve Allah o balığa Yunus'un (as) hiçbir kemiğini kırmamasını vahyetti. Balık ağzını açar ve yemek ister.
O sırada gemidekiler kura çekmeye karar verirler ve balığı kim alırsa onu yer. Kura Hz. Yunus'a (a) düştü ve Yunus'u (a) denize attılar. Balık Yunus'u (a.s.) yuttu ve balığın karnında hayatta kalması ilahi bir mucizeydi. Yunus'u denizin dibine götürür.
İmam Sadık (a.s) anlatıyor: Yunus (a.s) dört hafta ümmetinden ayrıldı - yedi gün denize gitti, yedi gün balığın karnında kaldı, deniz kenarında balkabağının gölgesinde kaldı. yedi gün, yedi gün sonra da ümmetinin yanına döndü.
Yunus (a.s.) tövbe ettikten sonra Allah onu balığın karnından kurtarmış, balığın karnında bile Allah'ı zikretmekten geri kalmamış ve Allah'tan bağışlanma dilemiştir. Sonunda Allah onu affeder ve onu denizin kenarına götürür.
Hz. Yunus (as)'ın kıssası pek çoğumuza ders niteliğindedir. Bazen insan küçük bir günah işler ve Allah'ın kendisine ceza vermeyeceğini düşünür. Ama bir hata yapar ve Tanrı onu cezalandırır. Tıpkı Hz. Yunus'u (as) cezalandırdığı gibi. Dolayısıyla insan yaptığı hiçbir günahtan dolayı kendini rahat hissetmemeli ve bu günaha değersizdir dememeli yani tövbe etmeye gerek yoktur. Hayır, öyle değil. Yunus (as) kıssasında da bu açıkça görülmektedir. (Beytut)
Kaynak/Deyerler.org/