Ishaq Köyü, Irak'ın alimlerinden biriydi, insanlar onu bir filozof olarak tanıyordu. O bir kafirdi ve İslam'ı kabul etmedi. Hatta Kuran'ı inkar eden bir kitap yazmaya başladı. Kuran'ın bazı ayetlerinin diğer ayetlerle çeliştiğini düşündü.
Bir talebesi İmam Hasan Askerî'ye (a.s) gelerek durumu ona bildirdi. İmam (a.s.) şöyle buyurdu: "İçinizde sağlam bir delille köyünün bunu yapmasına engel olabilecek aklı başında ve gelişmiş bir kimse yok mu?" Onu pişman mı edeceksin?".
Öğrenci şöyle der: "Biz onun öğrencileriyiz. Bilimsel olarak onu tatmin edemeyiz." İmam (a.s) ona: "Sana birkaç kelime öğreteceğim. Birkaç günlüğüne yanına git ve işinde ona yardım et. Onunla arkadaş olduğunda ona bir sorum olduğunu söyle."
Deniliyor ki: "Kur'an'ı indiren Zât sana gelse," Benim bu âyetlerdeki maksadım, senin o âyetler hakkındaki zannından başkadır," demesi mümkündür. Köyü bunun mümkün olduğunu söyleyecektir.
Bu sırada ona de ki: "Nereden biliyorsun, Allah'ın Kuran ayetlerine bakış açısı senin anladığından farklı olabilir mi?"
Öğrenci, İmam'ın (a.s.) emrettiğini yapar ve hocasına yardım eder ve yanına yaklaşır.
Aynı soruyu hocasına sorar ve köyü de "Evet, olur" der. Allah'ın, Kur'an ayetlerinin zahiri manasından başka bir şey murad etmesi mümkündür."
Sonra yüzünü talebesine çevirip: "Bana doğru söyle, sana bu sözü kim öğretti?" Öğrenci: "Sana sormak aklıma geldi?"
Köyü diyor ki: "Bu soru çok önemli ve derin bir söz. Senden uzak."
Öğrenci: "Ben bu sözü İmam Hasan'dan (a.s.) işittim" der.
Köyü şöyle der: "Şimdi doğruyu söyledin. Böyle bir şeyi sadece Risalat ailesinden duymuşlar."
Sonra ateş istedi ve bütün yazılarını bu ateşte yaktı.” (İslami sitelere atıfta bulunarak)
