Yaz mevsiminin bunaltıcı sıcağı biraz daha yoğundu. Medine ve çevresindeki tarlalar güneşin kavurucu sıcağıyla kaplandı. Kendini bir münzevi ve keşiş olarak gören Muhammed ibn Munkadir, beklenmedik bir şekilde Medine dışında bir yerde canlı bir adam gördü ve böylesine sıcak bir havada çiftliğini ziyarete geldiği anlaşıldı. Muhammed ibn Munkadir kendi kendine düşündü:
"Bu kadar sıcak havada dünya işleriyle meşgul olan bu adam kim?" Biraz daha yaklaştığında gördüğü manzara şaşkınlığını daha da artırdı. O kişi İmam Muhammed Bakır (a.s) idi. Böylesine şerefli bir kimsenin dünyevî işlerle meşgul olması gerektiğini düşünerek ona nasihat etmeye karar verdi.
Yaklaştı ve selam verdi. İmam Bakır (a.s) onun selamına derin bir nefes alıp alnından damlayan terlerle karşılık verdi. İmam Bakır (a.s) ile aralarında şöyle bir konuşma geçti:
Zahid dedi ki: "Senin gibi asilzade bir kimsenin, hele iri bir vücudun varken, bu kadar sıcakta dünya peşinde koşması yakışır mı?! Neden bu kadar zor bir işe gidiyorsun?! Zamanın ne zaman geleceği ve kimin ne zaman öleceği bilinmiyor. Allah korusun, aniden ölüm size yetişirse ne tür zorluklarla karşılaşırsınız? "
İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: "Eğer bu durumda ölürsem, bu dünyadan vazifemi ifa ederek ve ibâdet hâlinde ayrılacağım. Çünkü bu, Allah'a itaat ve tevekküldür." İbadetlerin sadece dua, zikir ve duadan ibaret olduğunu mu sanıyorsunuz? Hayatımın ihtiyaçları var. Çalışmaz ve didinmezsem, geçimimi sağlamak için sana ve senin gibilere ulaşmam gerekir. Kimseye ihtiyacım olmasın diye geçimimi sağlamak için çalışıyorum. Allah'a karşı günah işleyip Allah'ın hükmüne isyan ettiğim zaman ölümün gelmesinden korkmalıyım yoksa şu anda Allah'ın emrini yerine getiriyor ve kimseye yük olmadan rızık kazanıyorum.
Zahid, "Ne büyük bir hata yaptım. Başka birine tavsiye verdiğimi sanıyordum ama şimdi anlıyorum ki ben yanılmışım ve tavsiye edilmesi gereken kişi benim!” ("Biharul-anwar", cilt 11, s. 82; "Majmueyi-asar", Allame Shahid Murtaza Mutahhari, cilt 18, s. 237.)
Kaynak.(Maide.Az)
