Aslında bizde aşk duygusu yoktu; duyarlılık, duygusallık, cinsellik var; Aşk duyguları olduğunu düşündüğümüz bazı şeylerin hatıralarına sahibiz. Ama aşk yok. Çünkü sevmek şiddetten, korkudan, rekabetten, tutkudan, entrikadan uzak olmak demekti.
Bir sevgi duygumuz olsaydı asla "Bu benim ailem" demezdik. Bir ailen olabilir ve onlar için elinden gelen her şeyi yapabilirsin ama onlar senin ailen olmayacak, bu dünyaya karşı geliyor.
Seviyorsanız, aşk varsa huzur vardır.
Sevseydin, çocuğunu milliyetçi olsun diye değil, sadece iş sahibi olsun, başarı peşinde koşsun diye yetiştirirdin; milliyetiniz olmazdı. Sevseydin din ayrımı olmazdı. Ama tüm bunlar bu çirkin dünyada gerçekten, acı bir şekilde var olduğu için, bu sizin sevgi duygunuzun olmadığını gösterir.
Bir annenin evladına duyduğu duygu sevgi değildir. Bir anne evladını gerçekten sevseydi dünya böyle olmazdı. O zaman çocuğunun doğru beslenmesine, düzgün eğitim almasına, sorumluluk sahibi olmasına, güzelliğin kıymetini bilmesine, açgözlü ve kıskanç olmamasına dikkat ederdi. Yani bir anne çocuğunu ne kadar sevdiğini düşünse de aslında çocuğunu sevmiyordur.
Bu yüzden sevgi duygumuz yoktu.
Jiddu Krishnamurti (1964)
Kaynak. bilgibazarı.com
