Beyne oksijen vermek için veya yorgun olduğumuz için değil, beyni "soğutmak" için esneriz.
Son araştırmalara göre esnemenin yorgunlukla hiçbir ilgisi yok, beyni sakinleştirmek ve daha net düşünmek için esniyoruz. Beyni sakinleştirmek yerine beyni soğutmak demek daha doğru olur çünkü beynin tıpkı bilgisayarlar gibi yükselen bir sıcaklığı vardır. Beyin aşırı kullanıldığında ve yorulduğunda, kalp atışı ve kan dolaşımı hızlanır ve beyne hava gönderilerek sıcaklık düzenlenir.
Eskiden beyne oksijen götürmek için esnediğimiz düşünülürdü. Ama egzersiz yaptığımda normalden daha fazla oksijene ihtiyacım oluyor ama esnmiyoruz. Yani esneme ve oksijen ihtiyacı birbiriyle ilişkili değildir.
Yorgun ve uykumuz geldiğinde neden esneriz?
Uyku ihtiyacı ve yorgunluk da beynin sıcaklığını artırır ve uyanık kalmaya çalışmak yerine ısı döngüsünü düzenlemek için esneriz. Viyana Üniversitesi'nde yapılan bir araştırmaya göre esneme sıklığı iklim ve mevsimlere göre değişiyor. Örneğin yazın çok sıcak olan Arizona'da yaşayan insanlar kış aylarında daha çok esnerler. Kış aylarının daha soğuk geçtiği Viyana'da yaşayanlar yaz aylarında daha çok esniyor.
Esnediğimizde yüzümüzdeki kaslar gerilir ve gözlerimizin alt kısmı baskıya maruz kalır. Bu yüzden esnerken gözyaşlarımız akar. Çok güldüğümüzde gözlerimizin yaşarmasının nedeni budur.
Kaynak. bilgibazarı.com
