Her sabah olduğu gibi, aynı kadın dikkatle otobüse bindi, beyaz bastonuyla bastığı yeri kontrol etti.
Şoför, "Soldan 3. koltuk boş hanımefendi" diyerek oturmasına yardımcı olmak istedi.
Kadın genç ve güzeldi. Eşi Hava Kuvvetleri subayıydı. Bu genç kadın bundan birkaç ay önce yanlış bir teşhis sonucu yapılan bir ameliyatta görme yetisini tamamen kaybetmişti. Kocası ameliyattan sonra acı haberi duyunca çok üzüldü. Ama o an bile kendini toplayıp söz verdi...- Karısını asla yalnız bırakmayacak, sonuna kadar destekleyecek, kendi ayakları üzerinde durana kadar ona cesaret verecek.
Bu şekilde günler birbirini kovalamış ve kadın çok sevdiği kocasına yük olduğunu düşünerek kendini her geçen gün daha da kötü hissetmiştir. Karısının bu sıkıntılı, kendi içine kapanık hali kocayı üzdü. Çabuk bir çözüm bulması gerekiyordu. Aksi takdirde karısı bencilleşir ve onun dünyasından silinirdi.
Bütün gün arkadaşına nasıl yardım edebileceğini düşünüyordu. Birden aklına arkadaşının eski iş yeri geldi. Ama bunu ona nasıl söyleyecekti? Çünkü o zaten her şeye küsen kırılgan bir insandı. Ancak bütün cesaretini toplayarak akşam eşine durumu haber verir.
Karısı dehşet içinde "Bunu nasıl yaparım, ben körüm" diye ağladı. Ona destek olacağını, her gün işe götüreceğini ve akşam işten geri getireceğini söyledi. Kendisini iyi tanıdığını ve bu işi yapabileceğini söyledi.
Kadın çaresizce teklifini kabul eder. Kocasını çok sevdiği için kalbine dokunmak istemiyordu. Sadık koca, eşini her sabah işe getirir, akşam işten sonra onun peşine düşerdi. Ama koca daha fazlasını istedi... Sonuna kadar gideceğine dair kendi kendine söz verdi.
Bir gün akşam eşine "İşe tek başına gelip gitmen gerekiyor" dedi. Kadın dehşete kapılmıştı. Bunu asla yapamayacağını söylüyor. Sözünde ısrar eden kocasını görünce sözünü bir daha tutamaz. Aslında kendisi de istiyordu ama o kadar da emin değildi.
Kadın her sabah otobüs durağına kendisi gitti, otobüse kendisi bindi ve işe gitmek için otobüsten kendisi indi.
Günler birbirini takip etti. Artık zorluk ve engel yoktu. Bir gün yine otobüse binerken şoför ona "Hanımefendi sizi kıskanıyorum" demiş.
Kadın nedenini sorar.
-Çünkü her sabah genç bir memur arkanızdan otobüse biner, yol boyu size sevgiyle bakar ve otobüsten indikten sonra bile yeşil ışıkta karşıdan karşıya geçmenizi bekler. Binaya girdikten sonra bile sırtınızı öpüyor ve hayranlıkla el sıkışıyor.
Yazar. Horaman
Kaynak. kaizen.az
