Bahtiyar Vahabzade'nin şiiri

Bahtiyar Vahabzade'nin şiiri

Hayat çok tatlı

Sana doyabilecek miyim, hayat çok tatlı! Ama herkes değil, sadece hayatın değerini bilenler sizlersiniz! Kimse kendini bu dünyada misafir saymadı, Ancak hayatın kendisi eşit olarak dağıtılmamıştır. Hayat dağıtıldığında, kimin ne aldığını görün Üç yüz yıl boz kargaya, on yıl doğanlara düştü. Hayat çok tatlı, senden kim bıktı? Gidenler gönüllerini bu dünyada bıraktılar. Dün yaşlı bir kadın kendi dilinde mırıldandı. "Ben bu dünyadan geldim" dedi. "Hayatımı bir kez kurtarmak için ölmeyeceğim" dedi. Acaba bu sözü yürekten mi söyledi? Hayır, inanmıyorum! Yan yana dedi ki: Dili konuşsa da kalbinde hemen "Şeytana lanet olsun!" dedi. Hayat sevinçte olduğu kadar acıda da tatlıdır. Sizi anlamlı kılan mücadelelerinizdir. Logman iki yüz yıl zevk içinde yaşadı, Ölürken Allah'tan mühlet istedi. Mavi çimenlerde uyuyordu, Azrail ona yetişti. - İki yüz yıl ömür yetmez mi sana?! Canını almaya geldim, ne dersin? Logman dedi ki: - Sözüm yok, gel aldığını al. Ama bana bir an aptal olmam için bir şans ver. Gel canımı burada değil, o çayırda al. Azrail kabul etti... Logman ayağa kalktı yer, Taş sadece ayaklarından sarkıyordu, Yavaşça yürüdü ve söylediği yere ulaştı. Logman gökyüzüne baktı, Logman yere baktı Bu son bakışın üstünde iki yüz yıl Sanki yaşadığı dünyaya veda etmiş... Elveda dese gözü dünyalarda kaldı O an düşündü: "Bu dünyaya geldiğimden beri dünyada ne gördüm? Ah... Sanırım dün doğdum. hayatımı verdim Dünyada ne gördüm? Logman'ın gözleri o anda bir gülümseme yakaladı. Bir kuş gibi kalbini güle doğru uçurdu. "Ah... onu kimin yüzeceğini bir bilsem," dedi. "O çiçeği kokladıktan sonra ölürüm" dedi. Ama ama ama neye yarar... Logman, "Ben hazırım, şimdi canımı al" dedi. Azrail dedi ki: - Ama sen beni uyar, Ölüm için, bu ot veya şu ot ne fark eder? Neden canını orada almama izin vermedin? Logman dedi ki: - Hayatının her anı tatlı Oradan biraz hayat kazandım, Onu bu dünyadan bir fayda olarak gördüm. Yaşlı adam öldü... Dediler ki: - Yaratılanlar bir gün ölür. Torunlar çimlerden çiçek kopardı, Logman'ın mezarına koydular, Gül titredi, Bütün çayır, bütün tarla gül kokusuyla doldu. Parfümüyle yolcuları durdurdu, Logman yerin altında duymadı. Hayat çok tatlı, senden kim bıktı? Gidenler gönüllerini dünyada bıraktılar. Sana doyamıyorum çok tatlısın Hayat kışın tatlıdır, hayat yazın tatlıdır! Çeşit çeşit yazılar var hayatının sayfalarında... Hayatımın tasasız, neşeli anlarını takdir etmedim. Üstelik... "Hayatım önümde" dedim. Günde otuzdan otuz bine kadar saymak Başımı sallıyorum geçmiş yıllara. Doyabildim mi sana hayat, ne tatlısın! Ama herkes değil, sadece hayatın değerini bilenler sizlersiniz!
568 Views